نکته شگفت انگیز در مورد انار، همه کاره بودن آنهاست. با دانه‌هایی که می‌توان آن را به‌عنوان یک خوراکی شیرین به‌صورت خام مصرف کرد، می‌توانید با انار هم بپزید، آب آن را بگیرید و حتی رب انار درست کنید. ملاس انار تارت، میوه‌ای، همیشه سازگار و سازگار، ماده‌ای است که می‌خواهید فوراً آن را به انباری خود اضافه کنید.
رب انار خصوصا رب انار یک کیلویی که توسط سرآشپزهای مشهور و آشپزهای خانگی ستایش می شود، در واقع به هیچ وجه شبیه ملاس نیست.
در جایی که رب استاندارد با تصفیه چغندر قند و نیشکر برای ایجاد یک شیرین کننده ساخته می شود، رب انار یک چاشنی است. تقریباً برای طعم دادن به هر چیزی استفاده می شود، اما رب انار دقیقاً چیست؟
رب انار چیست؟
باغبانی اقیانوس آرام توضیح می دهد که انار میوه ای بزرگ و مدور با تاجی در یک سر است که از درختچه های بلند و برگریز در بهار شکوفا می شود.
در داخل، میوه با محفظه هایی با پوشش غشایی پر شده است که دانه های آبدار و گارنتی به نام آریل را در خود جای داده است.
انارها از 3 تا 5 اینچ قطر دارند و بسته به ارقام آن می توانند از نظر رنگ یا طعم متفاوت باشند، اگرچه بیشتر آنها که در قفسه های آمریکای شمالی قرار می گیرند قرمز یاقوتی با طعم شیرین تر هستند.
دانشگاه فلوریدا که با نام علمی punica granatum نیز شناخته می شود، توضیح می دهد که انار بخشی از خانواده punicaceae است که به راسته گیاهان گلدار شامل گواوا، اکالیپتوس و jaboticaba تعلق دارد.
نیویورک تایمز خاطرنشان می‌کند که تصور می‌شود این میوه‌های گوهردار از خاورمیانه سرچشمه می‌گیرند، اگرچه کشت به‌طور وحشیانه در آسیا و مدیترانه گسترش یافت، قبل از اینکه اسپانیایی‌ها میوه‌های یاقوت سرخ را به قاره آمریکا بیاورند.
به طور طبیعی گفته می شود که ملاس انار ریشه در خاورمیانه دارد، جایی که از انار ترش به عنوان چاشنی برای متعادل کردن غذاهای چرب استفاده می شد. ممکن است رنگ آن متفاوت باشد، اما معمولاً یک رنگ گارنتی عمیق است، با قوام شربت غلیظ.
